Het parfum dat we dragen

Wil je opvallen en een levendige look creëren? Experimenteer met smaken. Sommigen van hen verdienen speciale aandacht en bieden onuitputtelijke mogelijkheden voor zelfexpressie.

Geuren van een beperkte oplage hebben altijd bestaan. Denk aan de beroemde "Parfumeur", wiens actie vele eeuwen geleden plaatsvond. Tot het begin van de 20e eeuw waren parfums het voorrecht van de elite en werden ze vaak op bestelling gemaakt. Maar aan het begin van de vorige eeuw besloot de Franse ontwerper Paul Poiret om een ​​kenmerkende geur te creëren naast een pak van een modehuis. Na 10 jaar werd zijn idee gerealiseerd door Gabriel Chanel en introduceerde Chanel No. 5 - nog steeds de meest populaire geur ter wereld. De ontwikkeling van parfumerie in die jaren is grotendeels te danken aan de ontdekking van synthetische componenten - trouwens, Chanel nr. 5 was de eerste "chemische" geur. De productiekosten daalden en parfums werden betaalbaarder. Vanuit kleine laboratoria verhuisde de creatie van parfums geleidelijk naar de fabriekswerkplaatsen en werden privé-parfumeurs vervangen door grote bedrijven, waarvan Guerlain en Coty de belangrijkste waren.
De industrie van commerciële geuren werd volledig gevormd door de jaren 70 van de XX eeuw. Er was een duidelijke classificatie van geuren - bloemig, houtachtig, fruitig, citrus. Zorgen beginnen prettige, maar vrij eenvoudige parfums te produceren. Er wordt meer aandacht besteed aan flesontwerp, reclame en niet aan de compositie zelf. Op dit moment is er een niche-parfumerie in opkomst - een soort protest tegen commercialisering.

Speciale parfumerie
Het belangrijkste verschil tussen nicheparfums en commerciële "broers" is de oriëntatie niet op de consument, maar direct op het aroma. Het heeft geen zin om zoveel mogelijk flessen te verkopen, dus u hoeft zich niet aan te passen aan de smaak van de meerderheid. Niche-parfum is altijd een nogal gewaagd experiment, dat niet noodzakelijkerwijs wordt bekroond met commercieel succes. De vrijheid van creativiteit beïnvloedt natuurlijk de uiteindelijke kosten van de geur. Elke zorg beperkt het budget voor grondstoffen en productie strikt - als het parfum duurder is dan gepland, wordt het slechter verkocht. Nichemerken zijn niet zozeer afhankelijk van marketing en kunnen zich de zeldzaamste en duurste componenten veroorloven, meestal natuurlijke. Dit heeft een doorslaggevende invloed op de prijs. Hoge kosten zijn echter niet noodzakelijk een teken van "selectiviteit". Onder hen zijn er prijsniches. Voor sommige merken - Roja Dove, Amouage, by Kilian - kan de prijs van parfum oplopen tot tienduizenden. Anderen - bijvoorbeeld MadetLen, AtelierCologne - kosten ongeveer hetzelfde geld als massamarktproducten.
Andere onderscheidende kenmerken van niche-parfums: verpakking wordt eenvoudig benadrukt of, omgekeerd, met edelstenen en andere geneugten; gebrek aan massareclame en stercontracten. Het komt uiterst zelden voor dat 'selectieven' in de schappen van winkelketens vallen. Meestal kunnen ze worden gekocht in kleine hoekjes, merkboetieks en in de beroemdste winkelcentra, zoals Harrod's in Londen of onze TSUM.
De pionier in niche-parfumerie was het merk L'Artisan Parfumeur, opgericht in 1976 door de Fransman Jean Laporte. De eerste geur - "Blackberry and Musk" (Mure et Musc) - werd uitgebracht in een kleine oplage. Na een paar jaar introduceerde Annic Goutal haar "aroma's niet voor iedereen", begon Dyptique parfums parfums te produceren, het merk Amouage werd populair en bood duidelijk oosterse parfums met een rijk design en tegen een torenhoge prijs.
In de jaren 90 stond de ster van Serge Luthan op. Nu zijn de geuren van Serge Lutens bijna een klassieker geworden van selectieve parfums, en tegen het einde van de jaren 2000 waren er ongeveer 1000 merken in de wereld die zichzelf als selectief positioneerden.

Muzikale notatie
Het creëren van niche-aroma's kan niet zonder klassieke tonen - rozen, jasmijn, sandelhout, aldehyden, musk.Ze worden hier echter ook gebruikt, waarbij massale parfums worden genegeerd - kruiden, vijgen en zelfs wierook. Deze noten geven het parfum een ​​speciaal karakter dat in massaproducten ontbreekt.
Een aparte klasse in "selectieven" zijn parfums die een bepaalde geur "uit het leven" reproduceren: het aroma van appeltaart, pinacolada, chocolade, kerstboom of lucht voor onweer ... In de regel zijn ze volledig samengesteld uit synthetische componenten en vallen ze op door hun lage weerstand. Maar dit is eerder een pluspunt - het parfum kan bijna elke 3 uur worden veranderd om aan de situatie en stemming te voldoen. Het grootste assortiment van dergelijke aroma's is afkomstig van Demeter en TokyoMilk.
Naast de originele, maar begrijpelijke "eetbare" en "natuurlijke" aroma's, zijn er meer vreemde exemplaren. Parfums met de geur van verbrand rubber of urban smog, zoals bijvoorbeeld bij Comme des Garsons, vinden ook hun kenners. Natuurlijk zal niet iedereen besluiten om zo'n smaak toe te passen. Maar als je het opzet, zul je zeker niet onopgemerkt blijven.

Mix maar schud niet
Selectieve aroma's kunnen vaak bogen op een meer originele compositie. Klassieke piramidevormen worden vervangen door lineaire (verschillende noten solo bijna gelijktijdig). Een paar jaar geleden was er een revolutie in de parfumerie door het merk Molecules, dat parfums uitbracht die uit slechts één noot bestaan: Ambroxan, een synthetisch analoog van ambergrijs. Ernstige parfumeurs staan ​​echter zeer sceptisch tegenover dergelijke experimenten. De trend is echter duidelijk.
Verder meer. Veel nichemerken bieden aan om aroma's te mengen en parfums te creëren die bij de stemming passen. Het bloemenaroma kan dus worden aangevuld met vanille (het is beter om een ​​monoaromat te nemen). Citrus en verse of groene geuren van verschillende concentraties en consistenties (parfums en eau de toilette, geparfumeerd water en body cream) worden met succes gemengd.
De merken Malone, Serge Lutens, L'Artisan Parfumeur bieden veel ruimte voor experimenten.

Retro stijl
Alleen in de wereld van nicheparfums zijn vintage aroma's. Bijzonder waardevol zijn de geesten uit het midden van de 20e eeuw, die om de een of andere reden zijn stopgezet. Bijzonder interessant zijn de ontwerpen die elke verzamelaar zal vinden - Chypre van Coty, L'Heure Bleue Guerlain, Fiji Guy Laroche, 1000 Jean Patou. Velen hebben nog steeds een zwak voor authentieke Climat van Lancome of MagieNoire. Grote waarde onder de "Parth-maniakken" zijn de oude exemplaren van Chanel (nr. 19 of klassiek nr. 5) of Dior (Diorella, Miss Dior).
Houd er rekening mee dat tot op de dag van vandaag veel geuren met vergelijkbare namen worden uitgegeven. Maar in de regel hebben ze niets met hun voorgangers te maken. De geurformules veranderen in de tijd, de grondstoffen verschillen, maar de componenten zonder welke parfumerie van vijftig jaar geleden ondenkbaar is, zijn nu verboden. Dit verwijst voornamelijk naar natuurlijke amber en musk. Synthetische analogen geven niet zoveel diepte als natuurlijke ingrediënten. Daarom blijken vintage aroma's vaak persistenter te zijn en worden ze vrij onverwachts onthuld. Kennismaken met vintage parfums doe je het beste met online veilingen. Zoek naar 'live' vintage in antiekwinkels en natuurlijk op rommelmarkten. Helaas kunt u hier nepartikelen of gewoon bedorven goederen kopen. Koop om dit te voorkomen alleen verzegelde injectieflacons.
Hetzelfde merk kan zowel commerciële als selectieve smaken creëren. GUERLAIN, CHANEL, HERMES bieden massaproducten die algemeen worden gehoord en die in de meeste cosmetische winkels worden gepresenteerd. Maar ga naar de merkboetieks van deze merken - daar is het assortiment veel interessanter.
Het artikel is gepubliceerd op basis van het tijdschrift "Goede raad" 11/2014
Tekst: Irina Titlina. Foto: PR
Materiaal voorbereid door Julia Dekanova