Een veelvoorkomend filmverhaal: robots verdringen mensen en vervangen ze op de werkplek ... Toch zijn velen zeker: handmatig werk is altijd de prijs waard en geen enkele robot kan de "warmte van mensenhanden" vervangen. Is dat zo?
Analisten maken zich grote zorgen: naai-robots kunnen honderdduizenden mensen zonder werk laten. En als vandaag zelfs in een aantal grote steden zo'n vooruitzicht overdreven en fantastisch lijkt, mogen we niet vergeten dat de textielindustrie in de achttiende eeuw als een van de eersten onder de golf van de industriële revolutie viel. Vervolgens een automatisch spinnewiel en een weefgetouw (die niet dezelfde "robots" zijn van hun tijd!). Met een voetstap zette de wereldeconomie letterlijk op zijn kop.
Naaimachine: geschiedenis van uitvinding en evolutie
Toekomst vandaag
Tegenwoordig verbeteren bedrijven voortdurend geautomatiseerde naai-apparatuur. Slechts één robot van SoftWear Automation kan een gewone naailijn van 10 werknemers vervangen en in acht uur tijd ongeveer 1142 T-shirts produceren in plaats van 669, die handmatig 10 kleermakers zouden kunnen naaien. Als je deze voorstelling een beetje anders herberekent, blijkt dat de robot binnen een uur voor 17 mensen werk verricht.
Het is redelijk op te merken waarom dergelijke robots niet iedereen in de naai-industrie hebben vervangen, maar het gaat allemaal om de tekortkomingen waarin ze tot nu toe verschillen. Zo'n robot kan dezelfde T-shirts en gedeeltelijk spijkerbroeken naaien, maar kan niet tegen zachte stoffen die een speciale nauwkeurigheid vereisen bij het werk.
Enkele jaren geleden brak er echter een onverwachte doorbraak uit in de naaimachinemarkt.
De geschiedenis van de paspop: van een houten idool tot een kunstobject
Handwerk van de robot.
De uitvinder Jonathan Zornou wilde het belangrijkste probleem oplossen: de robot weet niet hoe hij stoffen moet vasthouden en neerleggen, zoals een persoon kan doen, omdat bij het naaien van zacht materiaal wordt verpletterd, en de robot kan dergelijke fouten niet analyseren.
De oplossing bleek extreem eenvoudig - als het nog steeds niet mogelijk is om robots te verbeteren, kun je de stof zelf veranderen. Bovendien hebben we het niet over nieuwe soorten stoffen die in het dagelijks leven niet veel voorkomen, maar over de meest gewone. Het materiaal is eenvoudig gecoat met een speciaal wateroplosbaar polymeer dat stolt, waardoor de stof hard wordt. Omdat het materiaal niet meer kreukt en uitrekt, naait de robot gemakkelijk onderdelen en verwerkt hij randen, en na voltooiing van het werk is het voldoende om het eindproduct in heet water te laten zakken om de coating spoorloos op te lossen.
Hier is een demo van dit proces:
Tot dusverre zijn de creaties van zo'n robot verre van perfect, het is nog steeds niet voor te stellen dat zo'n machine een couture-jurk zou kunnen naaien waarin elke ster langs de rode loper wil lopen.Bovendien, zoals we weten, is high fashion gebaseerd op het handwerk van de meest getalenteerde professionals in hun vakgebied, en automatisering is fundamenteel in strijd met de geest van haute couture. Maar haute couture is verre van de hele naaiwereld, en ten eerste wordt het werk aan de robot voortgezet, en ten tweede bedreigt het vandaag de dag voornamelijk Aziatische markten, waar de meest diverse, waaronder eenvoudige Ik snij producten, en niet altijd van behoorlijke kwaliteit.
De geschiedenis van modeshows en modeweken: van privéshows tot grote shows
Volgens experts is een kwalitatieve verbetering van dergelijke robots niet ver weg, en bovendien zullen dergelijke machines in de toekomst ook beschikken over kunstmatige intelligentie, zelflerend en opgebouwde ervaring en kennis. En wie weet, misschien is de toekomst echt dichterbij dan we denken.
Foto: Tech Xplore
