Waarom stijgen de prijzen in het luxesegment constant?

Send

De prijzen voor merkkleding en accessoires stijgen voortdurend. Vaak is er echter veel vraag naar de duurste dingen. Wat is het probleem?

De situatie wordt goed geïllustreerd door de aflevering uit de serie "Sex and the City". Carrie en Samantha staan voor het raam van een Hermès-boetiek en bekijken de Birkin-tas.
'Kijk, is dat niet schattig?'
- Tas Birkin? Waarheid? Dit is tenslotte niet jouw stijl!
- Het punt hier is niet in stijl, maar in wat het personifieert.
'Ja, ze verpersoonlijkt de 4000 dollar die je voor haar moet betalen.'
- Dat is het. Als ik het draag, weet ik dat ik het kan betalen.Het lijkt erop dat 4000 voor een tas duur is. Niets van dat alles: vandaag beginnen de prijzen voor een middelgroot leren model bij $ 9.000. Birkin is ontworpen en genoemd naar de Britse actrice Jane Birkin en is nu een van de duurste en meest gewilde accessoires ter wereld.

Al vele jaren stijgen de prijzen voor merkkleding, schoenen en accessoires snel. Zo kostte een klassieke Chanel 2.55-tas in 2005 $ 1.650 en vandaag - $ 3.950. Manolo Blahnik-boten kosten tien jaar geleden $ 485, en vandaag - 755. De prijzen stegen met ongeveer 56%.
Wat gebeurt er met de mode-industrie? Hoe kon het gebeuren dat klassieke modellen die er hetzelfde uitzien als 10 jaar geleden nu 2-3 keer meer kosten? Waarom halen kant-en-klare kledinglijnen Haute Couture al in?

Allereerst inflatie. Het beïnvloedt luxe producten op dezelfde manier als andere consumptiegoederen. Maar dit is niet de enige reden waarom zo'n snel tempo van prijsgroei. Hermès praat helemaal niet graag over dit onderwerp, en Chanel legt de situatie uit door prijzen te veranderen voor de levering van stof en andere materialen, evenals valutaschommelingen. In werkelijkheid zijn de hoge materiaalkosten een favoriet excuus voor luxemerken.
Dit is gedeeltelijk waar. De prijzen voor materialen als katoen of leer zijn de afgelopen jaren inderdaad gestegen. Dit leidde ertoe dat veel labels begonnen samen te smelten met hun leveranciers. Zo kochten zowel Chanel als Hermès vorig jaar looierijen. En LVMH investeerde zwaar in een krokodillenboerderij in Australië en voorzag daarmee in middelen voor de productie van tassen en schoenen.
Ook de salariskosten stijgen, vooral in Azië. In China zijn de lonen bijvoorbeeld de afgelopen tien jaar verdubbeld, wat natuurlijk niet anders kon dan de productiekosten van luxemerken beïnvloeden. Een ander punt in de prijsstelling zijn de advertentiekosten en de constant stijgende kosten van verhuurruimte in prestigieuze gebieden. Maar zelfs al deze redenen samen vormen niet de basis voor zulke hoge prijzen voor producten.
Dus waar betaalt de koper voor?
Bedrijven moeten op de een of andere manier de steeds toenemende kosten gladstrijken en op de een of andere manier de hoogste brutowinst behalen (winst na aftrek van de productiekosten). Voor luxe merken is deze winst ongeveer 65% van de verkoopprijs. In tegenstelling tot de massamarkt, zijn de prijzen in het luxesegment niet afhankelijk van de productiekosten, maar van hoeveel de klant bereid is te betalen. Luxe merken verhogen de prijzen simpelweg omdat ze het kunnen betalen. Mensen zijn immers bereid te betalen. Designer-dingen zijn nog nooit zo duur geweest in de geschiedenis, en tegelijkertijd was er nog nooit zoveel vraag naar. Zo maakte Phoebe Fileau, na de functie van creatief directeur van Céline, het merk een van de duurste, waar een handtas voor $ 4.000 de norm is.

Voor velen doen prijzen er niet toe. En vaak wordt iets gekocht omdat het duur is. In onze gedachten is prijs onlosmakelijk verbonden met kwaliteit en status.Hoe hoger de prijs, hoe wenselijker het wordt. Maar natuurlijk niet alleen vanwege prijzen, maar vanwege het moment van exclusiviteit. De strategie van Céline is daar bijvoorbeeld op gebaseerd. Artikelen uit de collectie kunnen niet online worden besteld en nieuwe modellen zijn zelden te zien op etalages, omdat ze in de regel allemaal uitverkocht zijn tegen de tijd dat ze de winkel bereiken. Maar niemand heeft de concurrentie geannuleerd, dus het unieke karakter van het product heeft grote invloed op de prijsstelling. Het beste voorbeeld zijn de handtassen met monogram van Louis Vuitton, die altijd meer dan duizend dollar hebben gekost, maar op een gegeven moment kon elk tweede meisje ze zien.
Waarom gebeurde dit met Louis Vuitton? Maar omdat de lederwaren waarin het merk gespecialiseerd was, niet langer uniek waren. Louis Vuitton heeft de verkoop al jaren opgevoerd, maar heeft de ontwikkeling stopgezet. Als gevolg hiervan werden in 2013 de prijzen voor de lijn met monogram verhoogd met 12% en werden nieuwe modellen ontwikkeld, waarvan de kosten beginnen bij $ 2.800. Het merk heeft dus bereikt dat zijn modellen niet meer op elke hoek knipperen.
Dit is het eeuwige dilemma van luxemerken: hoe behoud je een miljoenste winst en blijf je een exclusief product? De oplossing is hoge prijzen. Het zogenaamde Veblen-effect: hoe hoger de prijs van een product, hoe hoger het consumptieniveau. Omdat bij het kopen van iets duurs, ontoegankelijk voor de meerderheid, een persoon zijn status en sociale betekenis benadrukt.

Maar toch mogen luxe dingen niet onbetaalbaar zijn. Het Britse merk Mulberry is bijvoorbeeld al lang succesvol dankzij de It-Bags, die betaalbaar waren en tegelijkertijd van hoge kwaliteit waren. Toen het merk de prijzen verhoogde en probeerde gelijke tred te houden met dure bedrijven, joeg het zijn vaste klanten weg. De handelscijfers daalden sterk, en daarmee de prijs van aandelen in het bedrijf. Mulberry-CEO Bruno Guillon werd gedwongen af te treden en Godfrey Davis, die hem opvolgde, besloot terug te keren naar een strategie die ooit het bedrijf succesvol maakte. Mulberry stond bekend als de 'betaalbare suite' en dit segment heeft ongetwijfeld een groot potentieel. Het bijhouden van hoge prijzen in het luxe segment is immers best lastig.
De conclusie is dat modeliefhebbers niet bang zijn voor prijzen die drie tot vier keer te hoog zijn. Er zijn meer dan ooit 1.645 miljardair miljardairs in de wereld. Dit motiveert de labels tot een constante prijsstijging.
Dus iedereen moet voor zichzelf beslissen of het de moeite waard is om duizenden en duizenden te geven voor het plezier van het bezitten van iets unieks.
Foto: style.com, rand. de
Foto's uit de collecties van Prada, Dolce & Gabbana, Celine, Hermes, Michael Kors, Chanel, Louis Vuitton
Materiaal voorbereid door Dariya Ulumbekova.
Normal0falsefalsefalseRUX-NONEX-NONE / * Stijldefinities * / tabel. MsoNormalTable {mso-style-name: "Plain table"; mso-tstyle-rowband-size: 0; mso-tstyle-colband-size: 0; mso-style-noshow: ja; mso-style-prioriteit: 99; mso-style-parent: ""; mso-padding-alt: 0 cm 5.4pt 0 cm 5.4pt; mso-para-margin-top: 0cm; mso-para-margin-right: 0cm; mso-para-margin-bottom: 8.0pt; mso-para-margin-left: 0cm; lijnhoogte: 107%; mso-paginering: weduwe-wees; lettergrootte: 11.0pt; font-family: "Calibri", "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-taal: EN-US;}

Send